Vel, deel 3
Even een opfrisser. Deze bijdragen gaan over nieuwe mogelijkheden antwoord te geven op de vraag: hoe gaat het nu met je?.
In het eerste deel hebben gekeken naar de stof, de vorm, in het tweede deel ging het over de processen. Voor deze aflevering gaan we naar de beleving en we beginnen bij : “het hoofd”.
Voor alle duidelijkheid bedoel ik nu niet het stofhoofd maar het proceshoofd, het zenuwzintuigsysteem. In de Jonas van mei 2003 stond een artikel over coma. Er was een kader bij met een cardioloog aan het woord die onderzoek doet naar bijna-dood-ervaringen. Deze meneer ( Pim van Lommel) stelt dat de vraag waar het bewustzijn zetelt nog niet is opgelost. “misschien zijn de hersenen geen producent van het bewustzijn maar alleen een ontvangstapparaat”. Een verheugende ontwikkeling. Voor vandaag is het antwoord op de vraag waar het bewustzijn zetelt : in het zenuwzintuigsysteem .
De vraag over het hoofd is : zit je een beetje lekker in je hoofd? De gebruikelijke variant : ben je wel goed bij je hoofd?, is voor onze doeleinden wat te sturend. Om een antwoord te kunnen geven zou je moeten weten wat nu een normaal gevoel is van het hoofd. Eén functie van het hoofd is dat de buitenwereld er in moet kunnen worden gespiegeld, het hoofd moet helder zijn of schoon, in een beslagen spiegel kijkend krijgt u geen helder beeld. Een andere functie van het hoofd is dat we daar voorstellingen opbouwen en gedachten hebben, daarvoor hebben we leegte, koelte en rust nodig. Samengevat: het hoofd hoort te voelen als een heldere vorstige winternacht.
Aan het hoofd beleven we ook ritmische processen. Als we wakker zijn, zijn we met onze ziel (het bewustzijn, het astrale) en zaligheid ( het zelfbewustzijn, het ik) verbonden aan het hoofd, als we slapen zijn onze ziel en zaligheid vertrokken. De mate waarin we daarmee vertrokken zijn varieert, soms horen we een onweersbui wel, soms niet. Het kan ook zijn dat de ziel weg is van de zaligheid, dan heeft u een droomloze slaap. Het kan ook zijn dat de ziel weg is en de zaligheid nog verbonden, bijvoorbeeld: u heeft wel zintuiglijke indrukken maar u kunt uw lichaam niet voelen en niet bewegen.
Zoals boven opgemerkt is er een verkeer naar binnen (indrukken), er is een verwerkend proces (voorstellingen en gedachten), vraagje: is dat het uitdrukken? U kunt u zich voorstellen dat het prettig is voor uw beleving van uw hoofd dat daarin een ritmische afwisseling is. Als we teveel indrukken hebben loopt ons hoofd vol, als we te veel in de gedachten en voorstellingen zijn raken we niet aan de wereld. Na een drukke werkperiode hebben we meer opgenomen dan we kunnen verwerken. In dit verband is het wel grappig om aan mensen te vragen welke “verteerhandelingen” men gebruikt na een overmaat aan indrukken.
Ook de stofwisseling is betrokken bij het hoofd. Om geconcentreerd te kunnen waarnemen, om te kunnen onthouden, gedachten en voorstellingen te vormen, doen we een beroep op onze stofwisseling. Bij overbelasting kan de stofwisseling reageren met een knallende hoofdpijn. Als ziel en zaligheid geroepen worden tot hun werk aan de stofwisseling zelf wordt u soezerig, dit treedt op na een maaltijd of bij een massagebehandeling. Bent u moe geworden van te veel hoofdwerk dan kunt u deze vermoeidheid doen verdwijnen door in beweging te komen, door het ledematenstelsel te activeren. Gaan zitten om uit te rusten is in dit geval een slecht alternatief.
Rare gevoelens aan het hoofd. Aan het hoofd kunnen we een keur aan rare gevoelens hebben. De verleiding is groot om er over te schrijven. Het probleem is dat ik geen overzicht heb en derhalve kan ik ook geen overzicht geven. Bovendien kunnen deze gevoelens gepaard gaan met andere lichamelijke verschijnselen waardoor u door mijn teksten op het verkeerde been wordt gezet. Voorlopig moet u zich maar vermaken met het bovenstaande.
Doe tip: neemt u eens een week een handvol zout (in een zakje) in uw broekzak.
Groet, Wim Witteveen